Dag 10, Ubud
Door: Herman Oomen
Blijf op de hoogte en volg Herman
13 September 2011 | Indonesië, Ubud
We moesten deze keer wel op een erg onchristelijk uur op (06.00 uur), omdat we om 08.30 uur al onderweg gingen naar ons eerste onderwerp van de rondreis Bali-Lombok.
Het weer is onveranderlijk bewolkt, zoals de afgelopen dagen, en het heeft zelfs even geregend.
Opgehaald door gids Robert en chauffeur Tut gaan we op weg. Hij vertelt wat we allemaal gaan doen op deze dag en vraagt of we op deze lokaties al eens zijn geweest.
Omdat we dit allemaal al gezien hebben vraagt hij zich af waar we dan heen willen. Geeft niet zeggen wij, rij overal maar lekker heen. Hij opgelucht, want hij heeft ook zijn contacten natuurlijk die hij dan moet teleurstellen.
Meteen maar naar een Barongdans. Nou hebben we die in 1998 al eens gezien, maar ja, hij staat in de planning dus vooruit maar.
Een korte rit brengt ons naar Batubulan, waar deze Barongdans ten uitvoer zal worden gebracht.
Het is echt geen straf om er heen te gaan, het is altijd vermakelijk om te zien, en deze keer hadden ze erg goede artiesten met prachtige gezichtsuitdrukkingen.
Mijn gelaatsuitdrukking had je ook moeten zien en die van Irma.
Om daar mee te beginnen, ze pakt haar fototoestel en die doet het niet. Nu kan dat wel kloppen omdat ik gisteravond de accu opgeladen heb en de accu er nog niet ingedaan had omdat ze de camera al had opgeborgen.
Pech voor haar, alweer.
Na het maken van een paar foto's met mijn camara, is het einde oefening. De accu is leeg!
Nu moet je 's morgens vroeg ook niet met dat soort dingen komen, want dan slaap ik nog half.
Dus een prachtige voorstelling, maar weinig foto's, ook van de rest van de dag. Je voelt je eigen wel erg stom!
Ik had wel de filmcamera mee, maar ik heb de Barongdans al op film staan, en het ging mij te ver om nu weer alles op te nemen. Fragmenten opnemen werkt niet, dan gaat het nergens over.
Oké, toch genoten van de voorstelling, een gedeelte van de Barongdans, waardoor die gelukkig niet erg lang duurde.
Vervolgens ging de reis verder naar een zilververwerkingfabriek. Alles nog steeds handwerk in een zwaar bewaakte fabriek met prachtige eindresultaten. Maar voor ons onbetaalbaar. Irma is overigens wars van juwelen, dus geen gemis.
De rit gaat verder naar een batikfabriek, waar summier wordt uigelegt wat de procedure is (die we al kennen omdat we dat in Djokja veel uitgebreider hebben gezien), en dan wordt je direct door gedirigeert naar de verkoop. Daar hebben we een mooie tafelloper gekocht.
Vervolgens gaan we naar een houtsnijwerkfabriek. Daar hetzelfde liedje, een snel praatje over de houtsoorten, en dan maar hopen dat je wat koopt.
Ik had een prachtige krokodil van anderhalve meter willen kopen, maar helaas is onze koffer én geldbuidel daar niet op berekent, dus moet ik ze teleurstellen.
De rit zit er voor deze dag op. Even een opmerking over de kleine dorpjes waar we doorheen gereden zijn, die zien er schoon en keurig uit, het kan dus wél, Ubud!
Vroeg in de middag zijn we terug, gelukkig maar, want ik val van mijn graat af van de honger doordat we zo achterlijk vroeg ontbeten hadden.
Na de innerlijke mens van ons beiden gesterkt te hebben maken we even een loopje om de benen te strekken. Onderweg komen we per ongeluk een nieuw resort tegen met prachtige appartementen en een schitterend uitzicht op de rijstvelden (zie foto's). Dit is schitterend bivakeren!
Zowaar, het zonnetje begint te schijnen! Dus snel terug en zwembroek aan. Dit heeft anderhalf uur geduurt, en dan weg zon! Nou ja, toch even gezont en de kleur wat aangepast. Niet klagen, want de bomen waaien bij jullie uit de grond lees ik.
Vervolgens maar eens de financieën een beetje bijwerken, want we moeten wel in de gaten houden dat we op budgetschema blijven.
Tijd om eens uitgebreidt te gaan eten, en in het naburig gelegen restaurant laten we het eten lekker smaken.
Rest ons niets anders dan de koffers te pakken, dit verslag te schrijven en te gaan slapen.
Morgen naar Lovina, tempels bekijken, leuk!
Het weer is onveranderlijk bewolkt, zoals de afgelopen dagen, en het heeft zelfs even geregend.
Opgehaald door gids Robert en chauffeur Tut gaan we op weg. Hij vertelt wat we allemaal gaan doen op deze dag en vraagt of we op deze lokaties al eens zijn geweest.
Omdat we dit allemaal al gezien hebben vraagt hij zich af waar we dan heen willen. Geeft niet zeggen wij, rij overal maar lekker heen. Hij opgelucht, want hij heeft ook zijn contacten natuurlijk die hij dan moet teleurstellen.
Meteen maar naar een Barongdans. Nou hebben we die in 1998 al eens gezien, maar ja, hij staat in de planning dus vooruit maar.
Een korte rit brengt ons naar Batubulan, waar deze Barongdans ten uitvoer zal worden gebracht.
Het is echt geen straf om er heen te gaan, het is altijd vermakelijk om te zien, en deze keer hadden ze erg goede artiesten met prachtige gezichtsuitdrukkingen.
Mijn gelaatsuitdrukking had je ook moeten zien en die van Irma.
Om daar mee te beginnen, ze pakt haar fototoestel en die doet het niet. Nu kan dat wel kloppen omdat ik gisteravond de accu opgeladen heb en de accu er nog niet ingedaan had omdat ze de camera al had opgeborgen.
Pech voor haar, alweer.
Na het maken van een paar foto's met mijn camara, is het einde oefening. De accu is leeg!
Nu moet je 's morgens vroeg ook niet met dat soort dingen komen, want dan slaap ik nog half.
Dus een prachtige voorstelling, maar weinig foto's, ook van de rest van de dag. Je voelt je eigen wel erg stom!
Ik had wel de filmcamera mee, maar ik heb de Barongdans al op film staan, en het ging mij te ver om nu weer alles op te nemen. Fragmenten opnemen werkt niet, dan gaat het nergens over.
Oké, toch genoten van de voorstelling, een gedeelte van de Barongdans, waardoor die gelukkig niet erg lang duurde.
Vervolgens ging de reis verder naar een zilververwerkingfabriek. Alles nog steeds handwerk in een zwaar bewaakte fabriek met prachtige eindresultaten. Maar voor ons onbetaalbaar. Irma is overigens wars van juwelen, dus geen gemis.
De rit gaat verder naar een batikfabriek, waar summier wordt uigelegt wat de procedure is (die we al kennen omdat we dat in Djokja veel uitgebreider hebben gezien), en dan wordt je direct door gedirigeert naar de verkoop. Daar hebben we een mooie tafelloper gekocht.
Vervolgens gaan we naar een houtsnijwerkfabriek. Daar hetzelfde liedje, een snel praatje over de houtsoorten, en dan maar hopen dat je wat koopt.
Ik had een prachtige krokodil van anderhalve meter willen kopen, maar helaas is onze koffer én geldbuidel daar niet op berekent, dus moet ik ze teleurstellen.
De rit zit er voor deze dag op. Even een opmerking over de kleine dorpjes waar we doorheen gereden zijn, die zien er schoon en keurig uit, het kan dus wél, Ubud!
Vroeg in de middag zijn we terug, gelukkig maar, want ik val van mijn graat af van de honger doordat we zo achterlijk vroeg ontbeten hadden.
Na de innerlijke mens van ons beiden gesterkt te hebben maken we even een loopje om de benen te strekken. Onderweg komen we per ongeluk een nieuw resort tegen met prachtige appartementen en een schitterend uitzicht op de rijstvelden (zie foto's). Dit is schitterend bivakeren!
Zowaar, het zonnetje begint te schijnen! Dus snel terug en zwembroek aan. Dit heeft anderhalf uur geduurt, en dan weg zon! Nou ja, toch even gezont en de kleur wat aangepast. Niet klagen, want de bomen waaien bij jullie uit de grond lees ik.
Vervolgens maar eens de financieën een beetje bijwerken, want we moeten wel in de gaten houden dat we op budgetschema blijven.
Tijd om eens uitgebreidt te gaan eten, en in het naburig gelegen restaurant laten we het eten lekker smaken.
Rest ons niets anders dan de koffers te pakken, dit verslag te schrijven en te gaan slapen.
Morgen naar Lovina, tempels bekijken, leuk!
-
13 September 2011 - 14:20
Chris Oomen:
Hallo Pa en Ma, ik geniet elke dag weer van jullie reisverslag altijd zo levendig en spannend. Ben nu net klaar met werken en dacht eerst weer de reisverslag van jullie lezen, dan heb gelijkw eer zin in morgen. Ik zal zegen koop niet te veel maar koop wel wat je hartje zegt.
Groetjes Chris -
13 September 2011 - 15:16
Mary:
Hoi, hoi, wat een pech voor je als je door omstandigheden geen foto's kunt maken. Maar de foto's die je gemaakt hebt zien er mooi uit. Wat een gezonde karbouw of is het een koe? en het zomaar wegwerpen van afval heeft ook daar toegeslagen zo te zien.
Jammer dat die krokodil niet in je koffer past. :) In ieder geval een gezellige dag voor morgen in Lovina.
Groetjes -
13 September 2011 - 15:40
Pe En Truus,:
Hallo Herman en Irma , ik wilde heel even reageren op jou jaartal 1997 maar dat wij de reis naar Java en Bali maakte was dat volgens ons 1998, verder genieten we van jullie reis verhalen, ga zo door. hartelijke groet Pe en Truus. -
16 September 2011 - 18:22
Tien:
Niets voor mij om zo vroeg op stap te moeten. Maar ja, als je wat wil moet je het er voor over hebben. Jammer van de "gemiste foto's"en de afwezige zon. Jullie hebben evengoed een productieve dag gehad en anderhalf uur zon. Hopelijk zijn jullie financien gezond genoeg om nog lekker verder te genieten! De foto's waren weer mooi. Het verslag de moeite waard. Keep up the good work!!
Groetjes...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
